پای سیب چیست؟ پای سیب در اصل دسری انگلیسی است، جایی که این کیک تحت تاثیر آشپزی فرانسوی، هلندی، امپراتوری عثمانی در اوایل دهه ی 90 قرن 14 میلادی به وجود آمد.
در واقع پای سیب توسط مهاجران به این مستعمرات آورده شد و خیلی سریع مورد پسند قرار گرفت. در اولین کتاب آشپزی آمریکا که در سال 1796 توسط آملیا سیمونز نوشته شده است، دو دستور تهیه دسر میوه ای وجود دارد.

در قرن های 18 و 19 میلادی پخت پای سیب جزئی از آشپزی آمریکایی بود. اما تا قبل از اینکه در قرن 20 ام میلادی در تبلیغات، اخبار و دو جنگ جهانی این خوراک به یک نماد ملی تبدیل شود، هیچ ارتباطی بین پای سیب و هویت فرهنگی این کشور نداشت.

پای سیب چیست؟

همانطور که می‌دانید، “پای” نوعی خوراکی پخته شده است که معمولا با لایه‌ای از خمیر پوشانده می‌شود و بطور کلی از دو بخش اصلی تشکیل شده است:

- بخش اول لایه خمیری است که قسمتی از آن به صورت یک دست درون ظرف قرار می‌گیرد و قسمت بالایی از نوار‌های باریک تشکیل شده است.
- و بخش دوم موادی است که درون این خمیر جای داده می‌شوند. این مواد ممکن است شامل میوه‌های مختلف و یا حتی گوشت باشند.

ما در هانا کیک برای رفاه حال مشتریان خود تصمیم گرفتیم بستری آنلاین برای سفارش انواع کیک‌ ، دسر و شیرینی راه بیندازیم تا بتوانیم خدمات را به بهترین شکل به مشتریان خود ارائه دهیم.

فروشگاه اینترنتی هانا کیک دارای مجوز فعالیت است و زیر نظر سازمان غذا و دارو فعالیت می‌کند. به همین دلیل تمامی کیک‌ها را با بهترین و باکیفیت‌ترین مواد اولیه آماده و برای مشتریان ارسال می‌کند.

بنابراین می‌توان گفت: “پای سیب (Apple pie) یکی از انواع پای است که در تهیه آن از سیب به عنوان ماده اصلی (که درون خمیر قرار می‌گیرد) استفاده می‌شود.”

بسیاری از افراد، به خصوص در کشور‌هایی مانند استرالیا، آمریکا و زلاندنو پای سیب و انواع دیگر پای‌های شیرین را همراه با بستنی، خامه فرم گرفته یا حتی پنیر چدار سرو می‌کنند.

تزیین روی این شیرینی نیز با توجه به سلایق گوناگون و در فرهنگ‌های مختلف … کاملا متفاوت انجام می‌شود.

نام پای سیب از کجا گرفته شده است؟

جالب است بدانید، نام پای سیب، از پرنده‌ای به نام مگ پای (Magpie) الهام گرفته که در حین راه رفتن با منقار خود غذا جمع می‌کند، دقیقا مشابه پای که داخل خمیر، مواد مختلفی را جای می‌دهد!

برخلاف تصور بسیاری افراد که پای سیب را نوعی دسر آمریکایی می‌دانند، این شیرینی از تأثیرات آشپزی فرانسه، هلند و حتی امپراتوری عثمانی شکل گرفته و تمامی موادی که در تهیه آن مورد استفاده قرار می‌گیرند نیز از خارج از مرزهای آمریکا می‌آیند:

میوه سیب بومی آمریکای شمالی نیست و تا زمان ورود مهاجران اروپایی در آنجا رشد نکرده است،
منشأ گندم خاورمیانه است،
و ادویه‌های اصلی آن، مانند دارچین و جوز هندی از کشورهای دوردستی مانند سریلانکا و اندونزی تهیه می‌شوند.

تاریخچه پای سیب

با وجود اینکه تمامی اشکال کیک‌ها یا تارت‌های سیب، از قرون وسطی ظاهر شده و منشاء آن‌ها به ۹۵۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد، اما بخش زیادی از معروفیت پای سیب در دوران استقلال آمریکا اتفاق افتاده است.

در واقع پای سیب یکی از اولین دسر‌هایی است که در آمریکا تهیه شده و در مورد اینکه چرا مستعمره‌ها شروع به پخت آن کردند، داستان بسیار جالبی وجود دارد.

داستان این دسر کلاسیک به دهه ۱۶۰۰ باز می‌گردد، زمانی که مستعمره نشینان برای کسب استقلال از بریتانیا به آمریکا آمده و شروع به فاصله گرفتن از فرهنگ بریتانیا در هر جنبه‌ای از زندگی خود کردند.

پس به جای ادامه دادن به تهیه دسرهای سنتی انگلیسی (مانند اسکون و پودینگ نان)، شروع به درست کردن نوع جدیدی از خوراکی کردند که توسط مهاجران هلندی در دهه ۱۷۰۰ به آنها معرفی شده بود. (مهاجران هلندی و آلمانی به آن‌ها یاد داده بودند که چگونه یک خمیر کره‌ای درست کنند.)

مستعمره نشینان، این خمیر کره‌ای را با سیب‌های برش خورده و ادویه‌ها پر کرده و یک دسر نمادین به شیوه آمریکایی ایجاد کردند که امروزه مردم سراسر جهان از آن لذت می‌برند.

البته این اولین باری نبود که پای سیب پخته می‌شد، اما احتمالاً اولین باری بود که هر یک از مستعمره نشینان این دسر را امتحان می‌کردند.

پس از استقلال آمریکا و در سال ۱۷۹۶ دستور پخت پای سیب در اولین کتاب آشپزی شناخته شده آمریکایی (اثر آملیا سیمونز) گنجانده شد. این کتاب شامل دو دستور غذا برای دسر میوه‌ای بود.

با وجود اینکه پای سیب در قرن ۱۸ و ۱۹ یک غذای آسان و مقرون به صرفه آمریکایی بود، اما تا زمانی که تبلیغات، اخبار و دو جنگ جهانی این غذا را به یک نماد ملی تبدیل کردند، با هویت فرهنگی آمریکا مرتبط نشد.

در زمان جنگ هم نیروهای اتحادیه و هم نیروهای کنفدراسیون سیب‌ها را جمع‌آوری می‌کردند تا پای سیب درست کنند.

با شروع جنگ جهانی دوم فرصت دیگری برای پای سیب به وجود آمد تا جایگاه خود را به عنوان نماد قطعی ملی تثبیت کند. در آن زمان سربازان آمریکایی اعلام کردند که برای «مامان و پای سیب» می‌جنگند، ادعایی که این دسر را به‌عنوان استعاره‌ای از ایالات متحده تثبیت کرد!

امروزه پای سیب به عنوان یک دسر محبوب بین‌المللی در منو تمامی کافه‌های سراسر جهان به چشم می‌خورد.

تفاوت کیک و پای در چیست؟

کیک و پای هر دو از خوراکی‌های پرطرفدار و خوشمزه هستند که معمولا در طعم‌های متفاوتی پخته می‌شوند. مهم‌ترین تفاوت کیک و پای در بافت، روش پخت و طعم آن‌هاست.

انواع کیک و پای به عنوان دسرهای بی‌نظیر و خوشمزه شناخته می‌شوند. پای و کیک، تقریبا مواد اولیه مشابهی دارند اما از لحاظ بافت و طعم متفاوت هستند. کیک بافت نرمی داشته و طعم لذت‌بخش شیرینی را برای شما به ارمغان می‌آورد و در جشن تولدها کاربرد دارد؛ اما پای، به عنوان یک عصرانه دهان شما را با مواد میانی شیرین و خوش‌رنگ‌اش آب می‎اندازد!
۱. فیلینگ کیک با پای متفات است؛ معمولا فیلینگ‌ کیک‌ها مواد خامه‌ای است، در حالی که برای پای‌ها از انواع میوه یا مارمالاد استفاده می‌کنند.

۲. کیک‌ها بافت نرم و اسفنجی دارند؛ اما پای‌ها معمولا بافت بیسکویتی و زبرتری دارند.

۳. کیک‌ها معمولا پس از پخت تزئین می‌شوند اما پای معمولا تزئین نمی‌شود.

۴. کیک معمولا به عنوان یک میان‌وعده و یا دسر سرو می‌شود، در حالی که پای‌های غذایی متنوعی وجود دارند که به عنوان غذای اصلی هم سرو می‌شوند؛ مانند پای مرغ، پای اسفناج و پنیر و یا پای گوشت و سبزیجات . البته لازم به ذکر است که اخیرا کیک‌های غذایی غیرشیرین متنوعی نیز، مانند کیک مرغ و کیک کشک و بادمجان، تهیه و سرو می‌شوند.

۵.  معمولا در پخت پای از بیکینگ پودر استفاده نمی‌شود، در حالی این ماده، جزئی جدانشدنی در پخت کیک‌هاست.
۶. از پای‌ صرفا به عنوان دسر یا عصرانه استفاده می‌شود، در حالی که انواع کیک‌های شیرین برای تولدها و مراسم‌های مختلف سرو می‌شوند؛ مانند کیک تولد خامه‌‌ای و یا کیک‌های تولد شکلاتی.